Для якасці тынкавага пакрыцця вялікае значэнне мае правільны выбар раствора. Першым чынам трэба ўлічваць, з якога матэрыялу пабудавана дзейнік аздабленню будынак. Кіпрыя матэрыялы - цагляныя, бетонавыя, з гіпсавых пліт і т. п. - добра ўбіраюць вільгаць. Таму ў пазбяганне хуткага пересыхания нанесенага пласта, растворы варта ўжываць больш вадкай кансістэнцыі. Звязальныя для іх - вапна, цэмент і іх сумесі.
Для драўляных паверхняў больш прыдатныя алебастравыя звязальныя ў чыстым выглядзе або ў сумесі з вапнай. Канцэнтрацыя раствораў дзякуючы меншай усмоктвальнасці вільгаці драўнінай можа быць і гусцейшы, чым ужывальных на кіпрых паверхнях.
Пры выбары раствора варта ўлічваць хімічную і фізічную прыроду як звязальнага, так і матэрыялу отделываемой паверхні. Цагляная сцяна з цэментавай або вапнавай тынкоўкай, бетон з цэментавай тынкоўкай працуюць суцэль аднастайна.
Паміж трываласцю раствора і трываласцю матэрыялу плоскасці, на якую яго наносяць, павінна вытрымоўвацца вызначаная залежнасць. Мы казалі ўжо аб тым, што оштукатуривание будынкаў пачынаюць толькі пасля таго, як будынак дасць вызначанае ўсаджванне. Але і па заканчэнні такога тэрміна ўсаджванне ў нейкі ступені будзе працягвацца. Тынкоўка на яе будзе рэагаваць. Вось чаму патрэбна згаданая вышэй залежнасць.
Вельмі трывалая тынкоўка пры ўсаджванні і іншых аб'ёмных зменах больш слабога асноўнага матэрыялу паверхні не можа змяняцца разам з ім, непазбежныя расколіны, адслаенні. Таму трываласць тынкоўкі не павінна перавышаць трываласці матэрыялу отделываемой паверхні.
Трэба ўлічваць і каэфіцыент тэмпературнага пашырэння двух якія ўзаемадзейнічаюць - тынкавага пласта і асноўнай паверхні. Асабліва ў гэтым стаўленні трэба быць уважлівым, калі прыйдзецца атынкоўваць металічныя бэлькі і падобныя канструкцыі. Найболей блізкія каэфіцыенты пашырэння, у металу і цэментавага раствора.
Часам чыннікам парэпання тынкоўкі служыць няправільны падбор складу раствора..
|