Нам застаецца пагаварыць аб дэфектах тынкоўкі, якія не ставяцца непасрэдна да будаўнікоў-отделочникам, а ўзнікаюць у выніку нядбайнай эксплуатацыі будынка.
Гаспадар памяшкання не павінен забываць, што тынкавы пласт, хоць і з'яўляецца штучным каменем, але хваравіта адклікаецца на ліхое да сабе стаўленне - удары, драпіны. Гэта адбываецца звычайна пры нядбайным перасоўванні мэблі, няўмелым забіванні цвікоў. У абтынкаваныя бетонавыя і цагляныя сцены трэба ставіць драўляныя коркі ў папярэдне просверленные электродрелью адтуліны і толькі тады забіваць у гэтыя коркі гваздай. Існуюць і розныя дзюбелі - заменнікі цвікоў, якія лёгка забіваць непасрэдна ў сцяну.
Часта выбоіны ў тынкоўцы застаюцца ад дзвярных ручак, калі не абмежаваць разварот адчынянай дзверы. Каб яна не ўдаралася ў сцяну, прасцей за ўсё ўсталяваць для гэтага на паў гумовы ўпор.
Варта пазбягаць нераўнамернага нагрэву нейкага аднаго месцы сцяны. Сюды ўзмоцніцца прыток вільгаці (яна бо заўсёды прысутнічае ў любой канструкцыі) з іншых месцаў і пацягне з'яўленне ўжо знаёмых нам высолок. Прыйдзецца іх выдаляць (мы ўжо казалі, якім спосабам).
Асабліва схільныя ўдарам вонкавыя куты будынкаў у пад'ездаў, у падваротнях. Тут патрэбныя загараджальныя тумбы або накладныя металічныя кутнікі.
У абароне патрабуюцца і куты ўнутраных памяшканняў, дзе бывае шматлюдна, напрыклад школы, крамы і т. п. Часам у такіх памяшканнях куты яшчэ падчас будаўніцтваў робяць скругленымі або здымаюць шырокую фаску.
|